dees weekend koers in Gross Gerau, ik was er niet bij, maar ver- en uitslagen zijn te vinden op een veelheid aan websites. Onder andere een (lichtjes gekleurd) verslag op den blog van training-news en eentje op skatingsisters.
Anderzijds zijn de mannen van Cado Motus ook wel een feest om te zien rijden. Dus enig enthousiasme is te begrijpen.
Ik zal ook nog vragen aan mijn correspondenten ter plaatse om hun impressies neer te schrijven.
dinsdag 28 april 2009
donderdag 23 april 2009
Fratelli Training Stage Clinic (2)
Ik ging nog een vervolg schrijven van hoe de stage vorige week is afgelopen.
Donderdagavond - singing ja ja joepie joepie jej
Tis een week geleden, ik ben vergeten wa we gedaan hebben. Ma ik denk ni da veel mensen een gedetailleerd programma moeten hebben. Ik weet alleen nog dat het plezant was en da we goe gelachen hebben.
Vrijdag - I'm gonna rain on your parade; No, I won't take it again; And I'll keep raining, raining, raining over you
Regen, tot groot jolijt van menig Fratelli-renner. Een dagje om te recuperen, huiswerk te maken, uw kot op te kuisen, te strijken, te stofzuigen en af te wassen,... of gewoon geen r**t uit te steken. En dat hebben we dus gedaan (da laatste). 's Avonds hebben we gelukkig toch nog serieus kunnen rijden en zo heeft een totaal onproductieve dag alsog zijn vruchten afgeworpen.
Missie van de dag was:
Ene minuut rijden, pauze, 2 minuten, pauze, 3 minuten, pauze, 4 minuten. En daarna...encore une fois en zo drie keer. En 't ging vooruit. Al een heel week stage gehad? Wie? Ik kan hier natuurlijk alleen voor mezelf spreken, maar de meeste konden toch goed volgen dus iedereen zal wel redelijk fris gezeten hebben.
Zaterdag - Love and marriage
Was ik er zelf niet, wegens familiale omstandigheden, maar volgens betrouwbare bron was het "chillekes".
Der zijn nog foto's van vrijdag , maar die zitten bij Sandra haar mama en als ik me niet vergis, zit die in Noorwegen. Maar ze volgen dus nog, de foto's.
Btw, ik verkoop zakskes magnesium, puur en onversneden, voor 5 euro per zakske. Er is een beetje overstock...
Donderdagavond - singing ja ja joepie joepie jej
Tis een week geleden, ik ben vergeten wa we gedaan hebben. Ma ik denk ni da veel mensen een gedetailleerd programma moeten hebben. Ik weet alleen nog dat het plezant was en da we goe gelachen hebben.
Vrijdag - I'm gonna rain on your parade; No, I won't take it again; And I'll keep raining, raining, raining over you
Regen, tot groot jolijt van menig Fratelli-renner. Een dagje om te recuperen, huiswerk te maken, uw kot op te kuisen, te strijken, te stofzuigen en af te wassen,... of gewoon geen r**t uit te steken. En dat hebben we dus gedaan (da laatste). 's Avonds hebben we gelukkig toch nog serieus kunnen rijden en zo heeft een totaal onproductieve dag alsog zijn vruchten afgeworpen.
Missie van de dag was:
Ene minuut rijden, pauze, 2 minuten, pauze, 3 minuten, pauze, 4 minuten. En daarna...encore une fois en zo drie keer. En 't ging vooruit. Al een heel week stage gehad? Wie? Ik kan hier natuurlijk alleen voor mezelf spreken, maar de meeste konden toch goed volgen dus iedereen zal wel redelijk fris gezeten hebben.
Zaterdag - Love and marriage
Was ik er zelf niet, wegens familiale omstandigheden, maar volgens betrouwbare bron was het "chillekes".
Der zijn nog foto's van vrijdag , maar die zitten bij Sandra haar mama en als ik me niet vergis, zit die in Noorwegen. Maar ze volgen dus nog, de foto's.
Btw, ik verkoop zakskes magnesium, puur en onversneden, voor 5 euro per zakske. Er is een beetje overstock...
vrijdag 17 april 2009
FYI
Vanavond om 19u verzamelen aan de piste, de vochtigheidsgraad van het asfalt zal daar bepaald worden, op basis waarvan beslist zal worden of er al dan niet getraind wordt.
M.a.w, als't niet te nat ligt, vanavond om 19u training! Komt dus sowieso maar naar daar, alst wel te nat ligt gaan we allemaal naar de McDonalds en dan naar de cinema...not.
M.a.w, als't niet te nat ligt, vanavond om 19u training! Komt dus sowieso maar naar daar, alst wel te nat ligt gaan we allemaal naar de McDonalds en dan naar de cinema...not.
donderdag 16 april 2009
Fratelli Training Stage Clinic (1)
Het plan was na elke dag een even een overzichtje te geven van de trainingen van die dag. Ondertussen zijn we donderdag en heb ik nog geen tijd gehad / gemaakt. Daarom nu drie-en-half voor de prijs van één (want er is sebiet nog een training).
Maandag - "En tis nog maar den eersten dag hé"
Fris en monter begonnen met een duurtrainingkje langs de vaartdijk, op de terugweg was ons Eveline een vijs kwijt (yep nog één), alé, haar frame stond los. Gelukkig waren er sympathieke buurtbewoners met de juiste sleutel voor haar Bont Apache's, want das ni allemaal eender. Ondertussen natuurlijk ons gemiddelde, ons tempo, onze groove en onzen hartslag naar beneden. 50 meter verder ging onze Matthias eens te meer tegen de vlakte. Oorzaak: Manu reed over nen tak(je),en haalde in een (geslaagde) poging zichzelf te redden Mathias, die er vlak achter reed, uit z'n evenwicht waardoor deze radicaal en massief op z'n gat viel. Sandra die daar vlak achter reed is er op artistiek verantwoorde wijze rondgedanst en wonderwel recht gebleven (nothing beats 30 years experience!).
's Middags hebben we dan bochten en rechte stukken gedaan, alsook bochten & rechte stukken aaneen en technische oefeningen.
's Avonds weet ik ni meer, tzal wel ni spectaculair geweest zijn.
Dinsdag - "Don't stop movin' baby, wiggle wiggle"
Nog eens op en af naar Kampenhout, takken, boomwortels, ganzen etc. getrotseerd (vooral ganzen zijn niet te onderschatten, die hebben geen schrik van ons, in tegenstelling tot andere weggebruikers).
s'middags techniek, bochten, rechte stukken, 100 meters,... the usual.
s'avonds the real sh*t: piramides. Maar tis dag twee, no sweat, we can do this. Vraag maar aan de mannen van "Het Eiland": "Pijn, wat is da? Da's fijn met een p hé!"
Woensdag - "mijn voeten haten mij"
Uit bed komen ging al iets minder vlot, die benen man, zo zwaar. Gelukkig stond er tijdens de voormiddag een fietstraining opt menu, chill tempo naar Leuven en terug, kwestie van de voeten toch een beetje rust te gunnen en de souplesse terug wat in het lichaam te krijgen.
Die middag waren het, uiteraard, bochten, rechte stukken en bochten en rechte stukken (een piste die alleen bestaat uit bochten en rechte stukken laat dan ook niet zo veel variatie toe). Het was bangelijk zalig weer, een pakske beter dan vorig jaar op 3-pistes (of dees jaar trouwens, wat dat aangaat), dus we konden bruinen tijdens het trainen, kwestie van het nuttige aan het aangename te paren. Er werd ook nog wat op techniek gewerkt en afgesloten met een afsluitende ploegenkoers. Dat er nog kosten zijn aan de timing van inrijden en afduwen was wel duidelijk. Maar daarom noemt het "training" hé.
Des avonds was't ronde rap, ronde traag. Afzien zeg ik u! Doch na 25 rondes rap en 25 traag begon het pardoes te regenen. Uiteindelijk heeft het deze week nog lang geduurd voor we nattigheid voelden, voorlopig hebben we dus ni te veel te klagen gehad met het weer.
Na de training thuis gekomen en los m'n bed in gedoken. Van "iets in het huishouden doen" tijdens menne verlof is nog niet veel in huis gekomen.
Donderdag - "Always look at the bright side of life"
Deze morgen uit bed komen was een pijnlijk en langzaam proces en één van de weinige keren dat ik bijna spijt had dat het niet aan het regenen was.
Niets echter dat niet verholpen kan worden met een flinke dosis Voodoo People van Prodigy in de Pendulum remix (zot clipke btw) gevolgd door een vleugje metal. Yepyep, den deze was weer hyperactief en de rest zal het geweten hebben. Ik had het gevoel dat met verder duur te trainen de pijn verdween en tegen de middag zaten we redelijk fris.
's Middags, jawel, b&rs. We hebben ondertussen vastgesteld dat de Matthias verbazingwekkend kwiek blijft ondanks drie trainingen per dag. Waarschijnlijk pakt em iets...we weten alleen nog niet goed wat. We houden u alleszins op de hoogte als we 't weten. Daarna driehonderd meters. En wa wilt ge ni horen als ge just uw longen uit uw lijf gereden hebt... "oei, we hebben uwen tijd ni". Nuja, 300m/600m what's the difference... behalve 300m dan.
Zo dadelijk de laatste training van de dag en de 12de van de week, het begint stilaan te wegen. Den onderkant van m'n voeten voelt alsof ik nen helen dag in Wijnegem Shopping Center heb rongelopen, m'n achillespezen voelen gelijk die van Achilles (nadat den Hector der ne pijl had in geschoten), en de wreef is ook al serieus ingesneden door 'm'n veters (lacebite, want er bestaat nen term voor). Ik geloof da mijnen middelsten teen van de rechtervoet nog wel ok is.
Een uitgebreide fotoreportage staat op ons Sandra hare facebook, 135 foto's, Rik Huys is er niets tegen (ik moet die trouwens nog untaggen, of alleszins zorgen dat de collega's ze ni kunnen zien :-) )
Maandag - "En tis nog maar den eersten dag hé"
Fris en monter begonnen met een duurtrainingkje langs de vaartdijk, op de terugweg was ons Eveline een vijs kwijt (yep nog één), alé, haar frame stond los. Gelukkig waren er sympathieke buurtbewoners met de juiste sleutel voor haar Bont Apache's, want das ni allemaal eender. Ondertussen natuurlijk ons gemiddelde, ons tempo, onze groove en onzen hartslag naar beneden. 50 meter verder ging onze Matthias eens te meer tegen de vlakte. Oorzaak: Manu reed over nen tak(je),en haalde in een (geslaagde) poging zichzelf te redden Mathias, die er vlak achter reed, uit z'n evenwicht waardoor deze radicaal en massief op z'n gat viel. Sandra die daar vlak achter reed is er op artistiek verantwoorde wijze rondgedanst en wonderwel recht gebleven (nothing beats 30 years experience!).
's Middags hebben we dan bochten en rechte stukken gedaan, alsook bochten & rechte stukken aaneen en technische oefeningen.
's Avonds weet ik ni meer, tzal wel ni spectaculair geweest zijn.
Dinsdag - "Don't stop movin' baby, wiggle wiggle"
Nog eens op en af naar Kampenhout, takken, boomwortels, ganzen etc. getrotseerd (vooral ganzen zijn niet te onderschatten, die hebben geen schrik van ons, in tegenstelling tot andere weggebruikers).
s'middags techniek, bochten, rechte stukken, 100 meters,... the usual.
s'avonds the real sh*t: piramides. Maar tis dag twee, no sweat, we can do this. Vraag maar aan de mannen van "Het Eiland": "Pijn, wat is da? Da's fijn met een p hé!"
Woensdag - "mijn voeten haten mij"
Uit bed komen ging al iets minder vlot, die benen man, zo zwaar. Gelukkig stond er tijdens de voormiddag een fietstraining opt menu, chill tempo naar Leuven en terug, kwestie van de voeten toch een beetje rust te gunnen en de souplesse terug wat in het lichaam te krijgen.
Die middag waren het, uiteraard, bochten, rechte stukken en bochten en rechte stukken (een piste die alleen bestaat uit bochten en rechte stukken laat dan ook niet zo veel variatie toe). Het was bangelijk zalig weer, een pakske beter dan vorig jaar op 3-pistes (of dees jaar trouwens, wat dat aangaat), dus we konden bruinen tijdens het trainen, kwestie van het nuttige aan het aangename te paren. Er werd ook nog wat op techniek gewerkt en afgesloten met een afsluitende ploegenkoers. Dat er nog kosten zijn aan de timing van inrijden en afduwen was wel duidelijk. Maar daarom noemt het "training" hé.
Des avonds was't ronde rap, ronde traag. Afzien zeg ik u! Doch na 25 rondes rap en 25 traag begon het pardoes te regenen. Uiteindelijk heeft het deze week nog lang geduurd voor we nattigheid voelden, voorlopig hebben we dus ni te veel te klagen gehad met het weer.
Na de training thuis gekomen en los m'n bed in gedoken. Van "iets in het huishouden doen" tijdens menne verlof is nog niet veel in huis gekomen.
Donderdag - "Always look at the bright side of life"
Deze morgen uit bed komen was een pijnlijk en langzaam proces en één van de weinige keren dat ik bijna spijt had dat het niet aan het regenen was.
Niets echter dat niet verholpen kan worden met een flinke dosis Voodoo People van Prodigy in de Pendulum remix (zot clipke btw) gevolgd door een vleugje metal. Yepyep, den deze was weer hyperactief en de rest zal het geweten hebben. Ik had het gevoel dat met verder duur te trainen de pijn verdween en tegen de middag zaten we redelijk fris.
's Middags, jawel, b&rs. We hebben ondertussen vastgesteld dat de Matthias verbazingwekkend kwiek blijft ondanks drie trainingen per dag. Waarschijnlijk pakt em iets...we weten alleen nog niet goed wat. We houden u alleszins op de hoogte als we 't weten. Daarna driehonderd meters. En wa wilt ge ni horen als ge just uw longen uit uw lijf gereden hebt... "oei, we hebben uwen tijd ni". Nuja, 300m/600m what's the difference... behalve 300m dan.
Zo dadelijk de laatste training van de dag en de 12de van de week, het begint stilaan te wegen. Den onderkant van m'n voeten voelt alsof ik nen helen dag in Wijnegem Shopping Center heb rongelopen, m'n achillespezen voelen gelijk die van Achilles (nadat den Hector der ne pijl had in geschoten), en de wreef is ook al serieus ingesneden door 'm'n veters (lacebite, want er bestaat nen term voor). Ik geloof da mijnen middelsten teen van de rechtervoet nog wel ok is.
Een uitgebreide fotoreportage staat op ons Sandra hare facebook, 135 foto's, Rik Huys is er niets tegen (ik moet die trouwens nog untaggen, of alleszins zorgen dat de collega's ze ni kunnen zien :-) )
dinsdag 7 april 2009
Zemst en zo...
Zaterdag wast koers in Zemst. Ik ging er iets over schrijven, maar heb tot nu toe geen tijd gehad, ondertussen ist dinsdag en ben ik eigenlijk vergeten wat er allemaal gebeurd is. Erm, even denken...
Kim en Matthias zijn gezamelijk tegen de grond gegaan in de laatste ronde van de tweede koers.
Het verhaal: Wendy begon te versnellen, Kim reed achter Matthias en dacht naar buiten langs Matthias te gaan om Wendy te volgen (uiteindelijk waren zij de enige twee bij de senior dames, dus een beetje logisch da ze tégen elkaar reden). Matthias besloot om een onbekende reden ook naar buiten te gaan. Aangezien het fysisch onmogelijk is om met twee op dezelfde plaats te zijn, zijn onderdelen van Matthias met onderdelen van Kim in contact gekomen, waarop de eerste de neergaande beweging inzette. Kim dacht, "shit-fuck, dat komt hier niet goed" (want dat denkt Kim gewoonlijk in zo'n situaties) en zag Matthias in slow motion neergaan "Noooo...wwwww". De opties waren op dat moment:
1) Der los over rijden en radicaal tegen de grond gaan
2) Proberen te redden wat er te redden valt, Matthias toch nog recht houden en held(in) van de dag worden
Kim koos voor het tweede en trachtte Matthias recht te houden, hetgeen resulteerde in een soort van pisteballet dat gracieus was maar helaas weinig succesvol, want zoals het spreekwoord zegt: "Als g'er ligt, dan ligder". Gevolg was, uiteraard en onvermijdelijk, een onzachte aanraking met het glooiend beton der Zemstse piste.
En zo was het seizoen alvast geslaagd begonnen.
Verder het vermelden waard: Wendy heeft haar debuut in de kleuren van Fratelli niet gemist, onze senior dames waren eerste en tweede, ondanks de valpartij van Kim. We zijn dus goed bezig.
Matthias was eerst bij de juniors.
Sandra was eerst bij de liefhebbers-dames.
Der waren nog mensen na mij bij de liefhebbers-heren.
En Lynn kan, als ze wil. Spijtig genoeg wil ze het grootste deel van den tijd ni.
Eervolle vermelding en prijs voor de strijdlust gaat naar ons Nikki, die het ocharme gedurende 25 volle ronden moest opnemen tegen scholieren die drie keer zo groot en twee keer zo breed waren. Dus qua demotivering kan dat wel tellen. Daarom, een dikke pluim voor jou, Nikki!
Een illustratie van dit gegeven volgt nog, als ik eens tijd heb om mij te amuseren met photoshop.
Alles welbeschouwd nog redelijk veel tekst voor een koers waar ik mij weinig van herinner...
Ah btw, just for the record, dees was het honderste berichtje op den blog. Ik heb dus al schandalig veel gezeverd en het ziet er niet naar uit dat dat snel zal stoppen. Voor de trouwe lezers die hier dagelijks passeren, bedankt...allebei.
Kim en Matthias zijn gezamelijk tegen de grond gegaan in de laatste ronde van de tweede koers.
Het verhaal: Wendy begon te versnellen, Kim reed achter Matthias en dacht naar buiten langs Matthias te gaan om Wendy te volgen (uiteindelijk waren zij de enige twee bij de senior dames, dus een beetje logisch da ze tégen elkaar reden). Matthias besloot om een onbekende reden ook naar buiten te gaan. Aangezien het fysisch onmogelijk is om met twee op dezelfde plaats te zijn, zijn onderdelen van Matthias met onderdelen van Kim in contact gekomen, waarop de eerste de neergaande beweging inzette. Kim dacht, "shit-fuck, dat komt hier niet goed" (want dat denkt Kim gewoonlijk in zo'n situaties) en zag Matthias in slow motion neergaan "Noooo...wwwww". De opties waren op dat moment:
1) Der los over rijden en radicaal tegen de grond gaan
2) Proberen te redden wat er te redden valt, Matthias toch nog recht houden en held(in) van de dag worden
Kim koos voor het tweede en trachtte Matthias recht te houden, hetgeen resulteerde in een soort van pisteballet dat gracieus was maar helaas weinig succesvol, want zoals het spreekwoord zegt: "Als g'er ligt, dan ligder". Gevolg was, uiteraard en onvermijdelijk, een onzachte aanraking met het glooiend beton der Zemstse piste.
En zo was het seizoen alvast geslaagd begonnen.
Verder het vermelden waard: Wendy heeft haar debuut in de kleuren van Fratelli niet gemist, onze senior dames waren eerste en tweede, ondanks de valpartij van Kim. We zijn dus goed bezig.
Matthias was eerst bij de juniors.
Sandra was eerst bij de liefhebbers-dames.
Der waren nog mensen na mij bij de liefhebbers-heren.
En Lynn kan, als ze wil. Spijtig genoeg wil ze het grootste deel van den tijd ni.
Eervolle vermelding en prijs voor de strijdlust gaat naar ons Nikki, die het ocharme gedurende 25 volle ronden moest opnemen tegen scholieren die drie keer zo groot en twee keer zo breed waren. Dus qua demotivering kan dat wel tellen. Daarom, een dikke pluim voor jou, Nikki!
Een illustratie van dit gegeven volgt nog, als ik eens tijd heb om mij te amuseren met photoshop.
Alles welbeschouwd nog redelijk veel tekst voor een koers waar ik mij weinig van herinner...
Ah btw, just for the record, dees was het honderste berichtje op den blog. Ik heb dus al schandalig veel gezeverd en het ziet er niet naar uit dat dat snel zal stoppen. Voor de trouwe lezers die hier dagelijks passeren, bedankt...allebei.
vrijdag 3 april 2009
Interview(ke) Bart Swings
Op Rollerenligne staat een interviewke met Bart Swings, vooruit blik op 3-pistes. (3-pistes, dat de Jens vorig jaar trouwens gewonnen heeft in zijn categorie, for the record...) Het is weliswaar in het Frans, mais ça ne pose pas de problème hein! En tis een goei oefeningen voor zij die geflest waren op hun examen.
http://www.rollerenligne.com/fr/news.php?id=7159&pratique=3
http://www.rollerenligne.com/fr/news.php?id=7159&pratique=3
donderdag 2 april 2009
Pimp your blog
De oplettende bezoeker heeft het misschien gemerkt, ik heb de links wat aangepast en de kleurtjes subtiel gewijzigd. Doel is een beetje ne portal te hebben van waaruit vertrokken kan worden naar alle skeeler-gerelateerde bestemmingen op het wereldwijde web. Voor mij (voor als ik weer eens mijn favorieten kwijt ben) en voor u, om het u gemakkelijk te maken.
**Ps, scroll naar beneden, want de foto van Bont Samurai is ook subtiel gewijzigd**
**Ps, scroll naar beneden, want de foto van Bont Samurai is ook subtiel gewijzigd**
woensdag 1 april 2009
Jessica & Sabrina en "Raps"
Na den transfer van de gebroeders Swings, is het de beurt aan de gezusters Gaudesaboos om hun nieuw team aan te kondigen. De ladies gaan voor "Raps" rijden. Voor de mensen die iets hebben van "WTF is Raps?": Raps is vooral actief op ijs, maar is blijkbaar ook verantwoordelijk voor de verdeling van Bont in Europa http://www.raps.nl/.
"De Belgische tweelingzusjes Jessica en Sabrine Gaudesaboos rijden dit skeelerseizoen in de kleuren van het Raps Inline Team. Het team dat vooralsnog uit twee dames bestaat zal naast de Nederlandse competitie ook de French Inline Cup rijden. Op het programma staan ook enkele wedstrijden in Duitsland. Jessica en Sabrina Gaudesaboos rijden al jaren zeer verdienstelijk in de Nederlandse competitie. Zo won Jessica vorig jaar de eerste etappe van de Holland Inline Cup in Steenwijk en schreef ze later in het seizoen ook de World On Wheels wedstrijd in Alem op haar naam. In France competitie waren de zusjes vorig jaar ook zeer succesvol. In het eindklassement bezette Jessica de eerste en Sabrine de tweede plaats. Het management van Raps laat weten in onderhandeling te zijn met meerdere rijders, maar kan hier op dit moment nog geen duidelijkheid over verschaffen"
http://www.skatingonline.nl/Nieuws/Gezusters%20Gaudesaboos%20naar%20Raps%20Inline%20Team
http://www.rollerenligne.com/fr/news.php?id=7140&pratique=3
(Het stond eigenlijk al een maand op skatingonline, maar ik heb het nu pas opgepikt, en u wist het misschien nog niet)
"De Belgische tweelingzusjes Jessica en Sabrine Gaudesaboos rijden dit skeelerseizoen in de kleuren van het Raps Inline Team. Het team dat vooralsnog uit twee dames bestaat zal naast de Nederlandse competitie ook de French Inline Cup rijden. Op het programma staan ook enkele wedstrijden in Duitsland. Jessica en Sabrina Gaudesaboos rijden al jaren zeer verdienstelijk in de Nederlandse competitie. Zo won Jessica vorig jaar de eerste etappe van de Holland Inline Cup in Steenwijk en schreef ze later in het seizoen ook de World On Wheels wedstrijd in Alem op haar naam. In France competitie waren de zusjes vorig jaar ook zeer succesvol. In het eindklassement bezette Jessica de eerste en Sabrine de tweede plaats. Het management van Raps laat weten in onderhandeling te zijn met meerdere rijders, maar kan hier op dit moment nog geen duidelijkheid over verschaffen"
http://www.skatingonline.nl/Nieuws/Gezusters%20Gaudesaboos%20naar%20Raps%20Inline%20Team
Foto: stiekem van facebook geplukt. (En zo staan er toch weer twee babes in dit artikel ;) )
http://www.rollerenligne.com/fr/news.php?id=7140&pratique=3
(Het stond eigenlijk al een maand op skatingonline, maar ik heb het nu pas opgepikt, en u wist het misschien nog niet)
Off topic
Gisteren een half uur te laat op training omdat iemand het leven niet meer zag zitten en besloot dat te beëindigen op de lijn Antwerpen - Mechelen. De Belgische spoorwegen zijn een dagelijkse bron van frustratie, maar blijkbaar is dat in Frankrijk niet anders, vraag maar aan Nicole Begg (...en zo gaat het toch nog een beetje over skeeleren):
Last night I arrived in Paris after a 12 hour flight from Hong Kong. I stayed the night in Paris and caught a train this morning to Bordeaux. The train journey was supposed to take around 3 1/2 hours but ended up turning into a long 6 hour journey. All was fine until about 30 minutes out from Bordeaux when the train suddenly came to a stop in the middle of nowhere due to an electrical malfunction. All the announcements where being made in French and no one seemed to be able to speak enough English to tell me what was going on. An hour and a half later everyone started moving towards the front of the train so I just followed along like a sheep. We then all had to walk about 1km along the track to the next little railway station. It's ok having a 30 kg bag when you can drag it along behind you on wheels but that doesn't work going over loose stones. About 30 minutes later a train came to pick up all the stranded passengers and I finally made it to Bordeaux.
http://nicolebegg-inlineplanet.blogspot.com/2009/03/ive-finally-made-it-to-bordeaux.html
Foto: http://www.speedsk8rs.com/ (want alle redenen zijn goed om vrouwelijk schoon op den blog te zetten... en zo is er tenminste nog een beetje inhoud)
Last night I arrived in Paris after a 12 hour flight from Hong Kong. I stayed the night in Paris and caught a train this morning to Bordeaux. The train journey was supposed to take around 3 1/2 hours but ended up turning into a long 6 hour journey. All was fine until about 30 minutes out from Bordeaux when the train suddenly came to a stop in the middle of nowhere due to an electrical malfunction. All the announcements where being made in French and no one seemed to be able to speak enough English to tell me what was going on. An hour and a half later everyone started moving towards the front of the train so I just followed along like a sheep. We then all had to walk about 1km along the track to the next little railway station. It's ok having a 30 kg bag when you can drag it along behind you on wheels but that doesn't work going over loose stones. About 30 minutes later a train came to pick up all the stranded passengers and I finally made it to Bordeaux.
http://nicolebegg-inlineplanet.blogspot.com/2009/03/ive-finally-made-it-to-bordeaux.html
Foto: http://www.speedsk8rs.com/ (want alle redenen zijn goed om vrouwelijk schoon op den blog te zetten... en zo is er tenminste nog een beetje inhoud)
Abonneren op:
Posts (Atom)