Tienen, zaterdag

"...Het was een grijze ochtend, regen striemde tegen de ruiten van mijn appartement, plassen vormend op de omliggende daken. Twijfel sloeg toe...zouden we in dit sch*tweer wel vertrekken? Tienen is ver als ge na 5 minuten al zeiknat zijt.
Maar, oh joy, tegen kwart na elf hield de regen op, kozen we het onzekere voor het zekere en zijn we naar checkpoint alpha (piste) gegaan. Na een snelle blik op de lucht die er op dat moment redelijk cava uitzag vingen wij de tocht aan. Wij zijnde Carine, Jens en bibi. Tocht naar ginder was chill, 50km op een uur en drie kwartier. De wind mee zal er ook wel voor iets tussen gezeten hebben. En zelfs droog gebleven"

De opkomst in Tienen was marginaal. Van FTM hebben er vier renners gereden. Gelukkig was Zandvoorde der nog, ZRC was ongeveer den helft van het deelnemersveld. Anders had het ni veel gescheeld of ze hadden miniemen tot seniors kunnen samenzetten. De juniors/seniors heren was trouwens precies een training van Zandvoorde. Twee dappere zebra's (Tienen) namen het op tegen de ZRC-trein.

Ik ben om 15u terug beginnen fietsen, Carine en Jens zijn met de Camionet terug gegaan. (de pussies :-p).

"...tijdens de terugweg bleek dat de wind inderdaad richting 10en stond...en fel! De terugtocht werd een gevecht tegen de elementen in pure Highlanderstijl. Bij momenten een windvlaag waarbij ik dacht: "Ja lap, sebiet vlieg ik hier los een veld in" Hetgeen gezien mijn lichaamsbouw nog ni eens zo onrealistisch was. Zelfs in de afdalingen moest ik trappen om beneden te geraken. Qua regen hebben we chance gehad...ik was droog toen ik thuis kwam. Vanaf Leuven begon het wel stilaan zeer te doen, op da moment 75 km in de benen en het liet zich voelen. Gelukkig kwam ik niet lang daarna de rosse reus tegen. Waarschijnlijk den oudste rosse kerel dat ik ooit gezien heb, afgebleekt rood vestje met witte vlammen, oranje schoentjes, geel met blauw potske, lange oranje manen en een trieste uitdrukking op zn gezicht. Bizarre kerel. Ma hij reed een cava tempo, en hij hield mij uit de wind, hij rook wel een beetje vreemd. Maar aangezien het alternatief sterven aan de vaartkant was, was de keuze snel gemaakt.
Bij thuiskomst fretkik gehad, kasten leeggemaakt, chips, suikerwafels, alles binnengepropt. Dan gedoucht, da zijn de zaligste douches, de die na 100 km fietsen. Even op de zetel gaan zitten en in slaap gevallen, doodmoe, ni te schatten. Maar ik moest nog eten, dus na den Tom's Place gereden. Ik was eigenlijk moeder dan ik dacht, toch ni iets om elken dag te doen dus. Mss om de twee dagen..."

Het heeft trouwens nog vollen bak geregend in Tienen, dus een aantal wedstrijden is verplaatst naar de volgende dag.
Dees was een lang artikel, maar de tamme jeugd heeft vakantie en verveelt zich dood, dus no worries, iemand zal het wel uitlezen.