Zaterdag was het de tweede editie van de Maneblusserstrofee. Er was marginaal weinig volk. In de voormiddag is het drooggebleven, in de namiddag niet. Dat het parcours van de Maneblusserstrofee niet zo evident is, is eens te meer gebleken. Temeer door het listig opstellen van de finish, waardoor, wanneer de niets vermoedende renner ne verkeerden afslag pakt, uw koers foutu is.
Soit, hilariteit alom dus, want den deze dacht dat em gelijk met de Jens gedaan had. Dat de Jens ons twee keer had gedubbeld waren we voor het gemak even vergeten. Iemand moet toch voor de sfeer zorgen hé. En dan weten ze weer waarmee te lachen de volgende weken.
2de koers, zelfde parcour, zelfden afstand (de prijs voor creativiteit was ook ni voor ons programma). Dus tijd voor revanche! Zelfde scenario, Jens out of our league, Arne Derobaix ergens tussenin en twee liefhebbers die tegen elkaar aant koerse waren. Keihard aant tellen geweest. (iedereen was mee aant tellen voor de zekerheid) Net voor het ingaan van de laatste ronde Alain zijn achterwiel aangetikt, ff het asfalt geïnspecteerd terug rechtgesprongen en een gat dicht te rijden. Volgens mij was em moe, of sympa want ik reed er redelijk vlot naartoe, maar ni vlot genoeg. Gevolg: 2 keer 2de, ene keer door loempigheid en ene keer door pechheid.
In de namiddag was het koud, regenachtig en nat en zo. Sandra heeft zichzelf overtroffen op de premiekoers en tactisch en conditioneel bangelijk gereden. Go Sandra. Jens heeft met de fingers in de neus en met mistlamp alle premies meegepakt. De Matthias heeft bij de scholieren gezorgd dat het grootste deel van de premies in de club bleef.
Bij de liefhebbers was het tijd voor revanche, geen cadeaukes. Twee tegen twee, ongeveer gelijk van niveau. Klaar voor de start, doodse stilte, zelfs de regen stopte even met vallen. Carine VS Marieke; Sander VS Alain. 20 ronden, elke 5 rondes premies. Carine en ik met het thuisvoordeel. We hebben hard moeten rijden, premies verdelen, dat doen we ni bij de liefhebbers, das voor pussies. Wie geld wilt moet rijde! Soit, lang verhaal kort, ik heb alle premies gepakt, en Carine ook de meeste. Dus de renners van Fratelli hebben geld geschept. Hoera.
Foto: Rik Huys; tekstbalonnekes: eigen fabricaat.
Epiloog:
's avonds nog op restaurant geweest met de Jens en de Wendy, onze zuurverdiende premies gaan opfrette. Daarna feesje in de "room". Om 4u gaan slapen. Volgende dag koers in Hombeek. Slapen is voor watjes.
Foto: Wendy hare Facebook ("Toen bekend werd dat Jens en ik naar de Room gingen, hebben de missen besloten dat ze ook wouden afkomen")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten