Het regent updates, maar ik heb dit weekend dan ook 7 uur op mijn inline-skates en 3 uur op schaatsen gestaan (en iets van een 28 seconden plat op mijnen buik op het ijs gelegen), dus er is veel te vertellen!
Na de cursus in Haasrode ben ik gisterennamiddag immers het concept "freestyle slalom" gaan uitproberen in Diepenbeek.
Foto van de website van ConeCrazy (en zelfs mét medeweten en toestemming)
De sfeer was wel chill, laid-back en relaxed, ge wandelt binnen met uw skates en begint gewoon, dingen die ge ziet probeert ge na te doen, en er zijn altijd mensen om tips and tricks aan te vragen. Ge komt aan wanneer het u uitkomt, ge vertrekt terug als ge't beu zijt.
Na ne namiddag uw benen in bochten wringen begint het wel vlotter te gaan en begint ge ook structuur te zien in de bewegingen. In het begin is het altijd zoeken en ge kunt natuurlijk ni verwachten na twee sessies ne "run" neer te zetten, maar ik ben ervan overtuigd, hoe meer ge dees doet, hoe meer fun het wordt.
Freestyle wordt bij voorkeur gedaan in een brede lange jeans. Spandex zou misschien praktischer zijn, maar zou afbreuk doen aan de style en vibe van het geheel.
Deze sessies worden georganiseerd door ConeCrazy, voor alle data kan je op de website terecht (volgende sessie: nu zondag). Ze zitten in de zomer trouwens af en toe bij Reko Zemst en ook de slalommers geven clinics!
Wat is nu het nut of den transfer naar skeeleren toe? Weinig. Het is misschien goed voor uw "kantengevoel" op skeelers, maar eigenlijk zijn het totaal verschillende sporten. Een freestyleframe is trouwens maar half zolang als een skeelerframe. Maar het is eens iets anders, en in tegenstelling tot skeeleren, kunt ge dees wel op een terras van 2x2 meter doen.
Het grootste deel van de tijd zal uiteraard nog altijd naar Fratelli gaan, maar als ik ne namiddag niets te doen heb, ben ik vanaf nu waarschijnlijk in de Limburg te vinden, dingen aan het doen zoals dees:
Deze zondagmorgen voor dag en dauw moeten opstaan en ons met slaap in de oogjes naar het verre Haasrode begeven. Het ziet er naar uit dat we dit in februari en maart elke week aan onze spreekwoordelijke rekker zullen hebben. Maar, alles voor de goede zaak!
We zijn gestart met het praktijkgedeelte van het initiatorgebeuren. (Sommigen onder jullie denken ondertussen "is 'em daar nu weer met zijn initiatorgez**k?". Maar we maken zoveel boeiende dingen mee, die kan ik u gewoon niet onthouden.)
Zo ook vandaag, eerst kregen we in groep een uur les over hoe we les moeten geven (van ne kerel met skeelers die volgens mij den oorlog nog hebben meegemaakt, zo met vijf kleine wieltjes. De man heeft al 20 jaar ervaring in het skeeleren, en volgens mij gaan zijn skeelers al even lang mee. Maar respect daarvoor, hij zou wel eens sneller kunnen zijn dan ik...). Tegen het einde van dit uur was de zaal volgelopen met skeelerende kinderen...massa's. Ik heb nog nooit zoveel skeelerende kinderen bij elkaar gezien denk ik. Bij Fratelli is tien recreanten al een geslaagde opkomst (balen, maar het is wel zo...maar daar gaan we iets aan doen, al zal het meer dan een jaar kosten)
Opdracht van de lesgevende man: "zoek u een kind en leer er iets aan". Reactie van de groep: "Euhm, que?" Soit, we zijn dan beginnen meerijden en kindjes beginnen kiezen om tips aan te geven over hoe ze beter, sneller, stabieler kunnen rijden. Ondertussen zaten er overal langs de kanten ouders te kijken met een blik in hun ogen van "wat is dieje met mijn kind aant doen?".
Daarna werd iedereen in groepen verdeeld en mochten we per twee het jong geweld initiëren. Ik geef het u op een briefje, das ni evident. Naast u valt er eentje op de grond, terwijl ge dat dan recht helpt zijn ze vanachter in de rij aant vechten, twee zijn de oefening aant doen maar totaal verkeerd en vier staan gewoon te kijken, maar dat is ook ni goed, want er moet zoveel mogelijk "actieve leertijd" zijn.
Dus ik dacht "help! Ik ben hier ni graag". Ok, dat is misschien een beetje overdreven (de meeste kinderen waren trouwens schatjes), maar als eerste kennismaking kan het wel tellen.
Rik Huys heeft een website gebaard, de nieuwe place to be voor alles wat hip en nieuw is in skeelerland (na tillmylegsgiveout.blogspot.com, uiteraard) heet skeelernet!
Hier vindt u op dit moment onder andere al wél een artikel over de internationale wedstrijd in Terras do Infante in Lagos...
Deze voormiddag zijn we geïnitieerd geworden in ijshockey en kunstschaatsen, beiden op ijs, maar een wereld van verschil. In die mate zelfs dat we voor het eerste deel op hockeyschaatsen stonden en voor het tweede deel op kunstschaatsen. Er zijn tussen beide belangrijke verschillen, hetgeen ik zal illustreren aan de hand van volgende illustratie: Een kunstschaats heeft namelijk puntjes vooraan. Dit dient om een afstootpunt te hebben bij sprongen en dergelijke (so I've been told). Het is echter zeer belangrijk om met deze puntjes ten allen tijde rekening te houden, WANT als ge uw gewicht te ver naar voor plaatst, bestaat de kans dat de puntjes zich vastbijten in het ijs. Wanneer dit gebeurt, gaat ge fataal op uw bakkes, zou je weleens kunnen vallen en jezelf pijn kunnen doen.
Drie keer raden wat er gebeurd is...
Inderdaad, en ik kan u garanderen, ijs komt hard aan...ik voel het nog altijd.
Dus, om het met de ondertussen onsterfelijke woorden van een bepaalde tv-kok te zeggen, "wat hebben we nu geleerd?"
Wanneer we van hockey naar kunstschaatsen switchen, eerst wennen aan het verschil
Gewicht voldoende achteruit
De puntjes zijn groter dan je denkt
Als je op ijs tegen de grond gaat komen er direct minstens drie kunstschaatseresjes bezorgd vragen of alles ok is en de sneeuw van uw kleren kloppen
Ik heb momenteel niet veel inspiratie voor het bloggebeuren, nationale wedstrijden zijn in deze periode alleen de indoor-competities, maar daar geraak ik voorlopig niet wegens initiator-verplichtingen (zoals iedereen al wist). Misschien kan ik iets over Lagos schrijven, maar naar het schijnt heeft het daar vollen bak geregend.
Dus daarom de komende dagen: vanalles en nog wat van overal en nergens. Te beginnen met: carbon frames! (Want het hoeft niet altijd bamboe te zijn). Deze bestaan al langer dan vandaag, maar zijn vooralsnog onbekend en onbemind.
Voordeel: Lichter en steviger dan aluminium en het ziet er nog hip uit ook! Nadeel: Te duur om te maken en dus voorlopig nog niet te krijgen bij den Dims...
Dit weekend gaan we schaatsen op de cursus: hockey en kunst. En het zit er dik in dat ik zondagnamiddag eens op verkenning ga in de Belgische freestyle-scene. Hierover zal binnenkort dus een uitgebreid en ongetwijfeld interessant artikel verschijnen!
