We zijn gestart met het praktijkgedeelte van het initiatorgebeuren. (Sommigen onder jullie denken ondertussen "is 'em daar nu weer met zijn initiatorgez**k?". Maar we maken zoveel boeiende dingen mee, die kan ik u gewoon niet onthouden.)
Zo ook vandaag, eerst kregen we in groep een uur les over hoe we les moeten geven (van ne kerel met skeelers die volgens mij den oorlog nog hebben meegemaakt, zo met vijf kleine wieltjes. De man heeft al 20 jaar ervaring in het skeeleren, en volgens mij gaan zijn skeelers al even lang mee. Maar respect daarvoor, hij zou wel eens sneller kunnen zijn dan ik...).
Tegen het einde van dit uur was de zaal volgelopen met skeelerende kinderen...massa's. Ik heb nog nooit zoveel skeelerende kinderen bij elkaar gezien denk ik. Bij Fratelli is tien recreanten al een geslaagde opkomst (balen, maar het is wel zo...maar daar gaan we iets aan doen, al zal het meer dan een jaar kosten)
Opdracht van de lesgevende man: "zoek u een kind en leer er iets aan". Reactie van de groep: "Euhm, que?" Soit, we zijn dan beginnen meerijden en kindjes beginnen kiezen om tips aan te geven over hoe ze beter, sneller, stabieler kunnen rijden. Ondertussen zaten er overal langs de kanten ouders te kijken met een blik in hun ogen van "wat is dieje met mijn kind aant doen?".
Daarna werd iedereen in groepen verdeeld en mochten we per twee het jong geweld initiëren. Ik geef het u op een briefje, das ni evident. Naast u valt er eentje op de grond, terwijl ge dat dan recht helpt zijn ze vanachter in de rij aant vechten, twee zijn de oefening aant doen maar totaal verkeerd en vier staan gewoon te kijken, maar dat is ook ni goed, want er moet zoveel mogelijk "actieve leertijd" zijn.
Dus ik dacht "help! Ik ben hier ni graag". Ok, dat is misschien een beetje overdreven (de meeste kinderen waren trouwens schatjes), maar als eerste kennismaking kan het wel tellen.
Ik kijk alvast uit naar volgende week!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten