Bij het opstaan viel de regen nog met bakken uit de lucht, maar tegen de start van de wedstijden was het opgehouden. De weg lag echter kletsnat, in combinatie met de bochten die hier best wel tricky zijn, waren valpartijen onvermijdelijk. Uit voorzorg hadden we wel al de MPC Storm wieltjes in ons frame gedraaid. Tegen dat de liefhebbers moesten rijden, was het parcours echter drooggereden, dus snel weer geswitcht naar de trouwe Matters. Op zo'n momenten is onderstaand kereltje wel handig, alleen noemt 'em bij ons Benny in plaats van Guido.
De opkomst was acceptabel, zelfs vanuit internationale hoek. En door een aantal categorieën samen te zetten, was er nog een redelijk groot deelnemersveld per koers.
Voor Fratelli stonden onze pupillen (Lenny, Laurissa en Mathias) en onze liefhebbers (Sandra, Carin en ik) aan de start. (Het is een bewuste keuze een club te hebben met maar twee categorieën, dat is gemakkelijker te managen. Dat is ni waar hoor, het begint trouwens de goede richting uit te gaan!)
Onze pupillen deden wat ze moesten doen dit seizoen, namelijk ervaring opdoen en frietjes met mij delen.
Pupillen in de aanval (This is Hombeeee...k!). (Alle foto's in dit artikel zijn van de mama van Sandra)
Bij de liefhebbers ging het eens te meer hard tegen onhandig en ondanks de preek van de vorige dag werd er weer duchtig gefikfakt tijdens de koers. Ik ga geen namen noemen...of toch wel. Het waren die van Brugge en van Brussel! Ik zat op de 5.000m goed in Sandra haar wiel, en de Juhani en ne gast van RouliRoula zaten in mijne rug voor een plaats te vechten.
ITB aan de leiding bij de liefhebbers heren
Op zo'n momenten ben ik niet competitief genoeg en na een paar ronden had ik mij al naar achter laten zetten. Goed wetende dat als er van voor versneld zou worden, ik den trein zou missen...hetgeen dan ook gebeurd is. Maar dat is weer een wijze les geleerd: weten waar ge moet zitten, en er ook effectief zitten, zijn twee verschillende dingen.
Op de 3.000 is Kenneth (ZRC) nog tegen de grond gegaan (zonder aanwijsbare reden), hetgeen hem wel zijn klassement gekost heeft. Hij was wel zo vriendelijk naar opzij te vallen / duiken, dankuwel daarvoor.
Hoezo, skeeleren is geen contactsport?
Wat er in de andere categorieën allemaal gebeurd is ben ik ondertussen vergeten, dat is het nadeel van een week te wachten alvorens uwen blog up te daten... Zij die het willen weten, kunnen terecht op de links onderaan.
Hombeek was tevens de afsluiter van het Belgisch Kampioenschap voor de liefhebbers. Ons Sandra heeft met verve haren titel verlengd, maar de voorsprong op Marieke was hier en daar al kleiner. Bij de heren heeft Juhani gewonnen, ik was 8ste op 22 deelnemers (maar als we alleen de regelmatige renners tellen, was het eerder 8ste op 12 of zo). Dat is het nadeel van te pieken in september...
Marieke kon er dit weekend helaas niet bij zijn, maar dankzij mijn niet te onderschatten skills in MS paint, is dit op haast onmerkbare wijze rechtgezet.
Het vorig weekend in woord en beeld op:
Skeelernet (verslag, foto's, uitslagen)
Skeelertv (video van de pistewedstrijden)
Het dagboek van Reko (foto's en verslag van Gaby)
De site van Wilrijk (verslag van Gery)
En de gebruikelijke faceboeken
Ondertussen zijn we vandaag op de Grote Prijs Karreveld gepasseerd (een samenwerking tussen Reko en RouliRoula), verslag hopelijk nog dit weekend. Morgen staan we met Fratelli in Mechelen voor initiatie op autovrije zondag, ook hiervan volgt nog een verslag...denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten