woensdag 25 augustus 2010

Het sterven verleerd

Toen ik, drie of vier jaar geleden, met skeeleren begon, ging ik veel dieper op training. Ergens onderweg ben ik vergeten diep te gaan, nu stop ik met rijden als ik moe wordt en denk ik dat ik tegen mijn limiet zit.



Ik weet waar het aan ligt ...


  • verleggen van de focus, ik geef de laatste tijd liever training dan zelf te trainen

  • aanmodderen in de middenmoot van de liefhebbers, het gat tussen mezelf en de top 5 - 6 liefhebbers is redelijk groot, om dat te overbruggen ga ik serieus moeten trainen. Bovendien is het gat met diegenen die achter mij eindigen ook nog voldoende groot (of ik maak er mij alleszins (onterecht?) voorlopig geen zorgen over)

  • we zijn op training meestal met twee of met drie, dat is ook niet supermotiverend

  • en dan is er nog het feit dat er minder aandacht / positieve bekrachtiging is van aan de rand van de piste. Hetgeen normaal is, maar ik sterf liever voor anderen dan voor mezelf (op training).

...we gaan er vanaf vandaag iets aan veranderen.

http://www.despair.com/achievement.html

Geen opmerkingen: