woensdag 4 september 2013

You want to kiss my egg?

Aan het WK skeeleren deden dit jaar 51 landen mee. Sommige daarvan zijn minder voor de hand liggend. Bijvoorbeeld Kenia. Maar wat ze missen aan ervaring en infrastructuur maken ze ruimschoots goed aan motivatie en enthousiasme. Lees er dit artikel maar op na!

Maar als ik "Kenia" en "skeeleren" hoor moet ik toch elke keer denken aan dees:


't WK is gedaan

En de conclusie is dat België goed gescoord heeft met een derde plaats in de medailletabel.


Toegegeven, zonder de 4 gouden medailles, waarvan er 3,33 van den Bart zijn (0,33 van Jore en 0,33 van Tim) hadden we wel wat lager gestaan in de medailletabel.
Anderzijds, hetzelfde geldt voor Italië, waar Francesca Lollobrigida voor 4 van de 5 gouden medailles tekende



Italië dat dit WK trouwens populairder was dan ooit, als enig land dat nog hier en daar een medaille van de Colombianen kon afsnoepen.

Viva Colombia! / Viva Colombia?

De meningen over de Colombianen zijn verdeeld, met 52 medailles waarvan 32 gouden zijn ze met voorsprong de sterkste natie op het WK. Hoe doen ze het? Keihard trainen, ongetwijfeld. Skeeleren is voor de atleten in de Colombiaanse delegatie een fulltime job.
Maar toch... gouden medailles op zowat alle sprintnummers en als het even kon de zilveren ook nog, liefst met een halve seconde voorsprong en een wereldrecord erbij. Zo'n prestaties doen altijd vragen rijzen.
Maar laten we ze voorlopig het voordeel van de twijfel geven, het een prachtig skeelerland noemen en proberen hun voorbeeld te volgen.

Tenslotte, wij Belgen met een minilandje met een minidelegatie hebben ook geen klagen gehad dit WK. Anders is het voor onze noorderburen, die ondanks een zeer succesvol EK tot de laatste dag van het WK hebben moeten wachten op een gouden medaille.

Maar ondertussen wordt het WK alweer stilaan vergeten door de toeschouwer en blijven van de prestaties van de voorbije weken alleen de statistieken over.

Tenzij ge zo nen trui in uw kamer hebt hangen natuurlijk...


dinsdag 27 augustus 2013

WK: Hit the road!

Vandaag is de eerste van drie dagen op de weg. Op het programma: de 200m tijdrijden en de 10.000m punten.

Ondertussen hebben Mathias en Stien zich beiden gekwalificeerd voor de finales van de 200m bij de juniors. Senior Hanne Wouters is op de 13de plaats gestrand, op 3 honderdsten van kwalificatie.

En aangezien het spreekwoord zegt: "Nen blog met foto's is interessanter dan ene zonder", hieronder foto's (copyright oostende2013):

Wegparcours:



Stien:

Mathias:

Hanne:
Foto van Twitter account geplukt


maandag 26 augustus 2013

WK: balans na de piste

De wedstrijden op de piste zitten erop. De conclusie tot nu toe: so far so good!
Beter dan goed zelfs, de Belgen staan op dit moment op de tweede plaats in de medailletabellen. De tweede plaats! Na Columbia. Laat dat anders even doordringen, lees het misschien nog is opnieuw.

Uiteraard voor een groot deel de verdienste van den Bart. Aangezien alles wat hij aanraakt in goud verandert, maar de Belgische selectie is meer dan Bart alleen, getuige de zilveren plak van Mathias Vosté op de 500 meter en de bronzen medaille van de junior dames op de aflossing. En ook voor de aflossing bij de senior heren bestond de ploeg uit drie man. Naast Bart was er ook Tim Sibiet, die zijn acrobatisch kunnen liet zien bij het ontwijken van de vallende Colombiaan en Jore VDB, die de ronde erna het gat al wat verkleinde voor Bart.

Of het de komende drie dagen op de weg ook zo vlot zal gaan valt nog af te wachten, maar als Belgische toeschouwer hebben we geen klagen, zoveel is zeker!

Foto's hier.


zaterdag 24 augustus 2013

WK - Impressie van de 10.000m punten afvalling bij de seniores heren

Aan de Start: Bart & Maarten Swings

Binnen gehoorsafstand rond de boarding: Jelle Spruyt en Alain VDC.

En aangezien Bart en Maarten hun instructies tijdens het skeeleren nog steeds van Jelle krijgen, extra schouwspel voor de geïnteresseerde toeschouwer. Het begon al voor de wedstrijd: "Opletten voor de wind, Bart! Opletten voor de wind!". Slim, nog niet eens aan gedacht als ondeskundige toeschouwer, maar veel van voor rijden in volle wind kan wel eens zuur opbreken tijdens een 10 kilometer. Jelle had gelukkig op basis van de stand van de vlaggen al even snel een berekening gemaakt over hoeveel ronden exact op kop gereden mochten worden.

Start van de wedstrijd, na een ronde of vier komt Bart vooraan rijden. Het publiek ziet, herkent en wordt wild. Het is een superster, zoveel is duidelijk. Hij heeft immers niet meer gedaan dan zijn neus aan het spreekwoordelijke venster gestoken, maar we zijn nu al laaiend enthousiast.

Een beetje later gaan de Fransen (Ewen Fernandez en Alexis Contin). Blijkbaar doen ze dat wel vaker, want aan de rand van de piste weerklonk "ziet ge wel, ze doen het weer". Een Colombiaan was mee, maar ook Bart was attent en zat mee in het groepje van vier.

Al snel bleek dat voor de rest niet meer dan een figurantenrol was weggelegd, het verslagje op de site van het WK heet niet voor niets "De grote Swingsshow". En wie ben ik om hen tegen te spreken.

Desondanks bleef het publiek attent. Ewen Fernandez hield subtiel in aan de meet, Alain had het gezien: "Contin is kopman, Contin is kopman!". Jelle gaf het door, Bart was ook meteen op de hoogte. Niet dat het daarna nog veel uitmaakte, meer dan een Plata medaille (das Spaans voor zilver) zat er voor Alexis even later al niet meer in.

Even consternatie wanneer iets later de Nieuw-Zeelandse ster Peter Michael (door sommigen ook wel eens "blonde Jezus" genoemd) zich losmaakt uit het peloton.

Maar ook hier was het publiek attent, moest Bart het op dat moment nog niet doorgehad hebben, dan heeft dat niet lang geduurd: "Peter Michael komt, opgepast! Peter Michael komt!!" Jaja, stiekem naar voren rijden was er niet bij deze avond.

Maar ook voor blonde Jezus was het "too little, too late". Door het gat te moeten dichten was het vet meteen van de soep en van enige dreiging was daarna dus ook geen sprake meer.

De spanning was er weliswaar een beetje uit door de onemanshow van Bart, maar het entertainment rond de piste was er daarom niet minder om.

Dus merci Bart, de eerste gouden medaille staat op de tabellen!
Maarten heeft zijn best gedaan (of dat neem ik toch aan) en mag zich na vandaag 22ste beste van de wereld noemen.

Voor de rest nog ne "goed gedaan" voor de Belgische junior ladies, die tegen de verzamelde wereldtop een 7de (Sandrine) en een 21ste (Ellen) plaats veroverden. You go girls!

Het was zalig. Proud to be Belgian!